نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
2 استادیار، گروه حقوق بین الملل، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران( نویسنده مسئول ) dsoleimanzade@iaurmia.ac.ir
3 استادیار گروه حقوق، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
منشور سازمان ملل متحد به ارائه اصول کلی حاکم بر این سازمان و بخشی از مسائل حقوقی مرتبط بدان پرداخته و به اساسنامه اداری شباهت ندارد. بنابراین می‌توان چنین عنوان نمود که سند اجرائی –اداری سازمان ملل وجود ندارد. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی انجام شده و درصدد پاسخ دهی به این سوال است که ساختار اداری شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد به چه صورت بر تشخیص اصل منع توسل به زور تاثیر دارند؟ چنین فرض شده که اختیار تفسیر دبیران جزئی و تعیین زمان رسیدگی توسط دبیرخانه می تواند بر مسائل حقوقی-سیاسی نظیر تشخیص توسل به زور، اثرگذار باشند. نتیجه اینکه دبیرخانه‌های دو نهاد مذکور، از اختیار بالایی برای تعیین زمان و نحوه اداره جلسات برخوردار بوده که می‌تواند به‌نوعی عامل خرید وقت مبدل شود. درعین‌حال نظریه تفسیری دبیر جزئی گاه می‌تواند عاملی بر خروج موضوع از دستور کار باشد. بنابراین دبیر جزئی می‌تواند نظرات تفسیری خود را مبنای پیش‌نویس قطعنامه قرار دهد. چنین اعمال‌نفوذ، به طریق اداری عمدتاً در جریان امورات مجمع عمومی مشهود است. همچنین رابطه سازمان ملل با نهادهای خارج از آن همچون آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دیوان بین‌المللی دادگستری دارای ابهام بوده که می‌تواند جریان اداری ارسال پرونده از آن نهادها به سازمان ملل را با مشکلاتی مواجه نماید. بنابراین راه‌حل رفع چنین اعمال‌نفوذ، محدود شدن امورات اداری سازمان ملل متحد به منابع حقوق نوشته و حذف اثر حقوقی نظرات تفسیری دبیران می‌باشد، درعین‌حال می‌توان اختیارات حقوقی دبیر کل را نیز افزایش داد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Administrative challenge of the United Nations regarding the principle of prohibition of the use of force
نویسندگان [English]
- Hasti Koosha 1
- Ahmadreza SoleimanZadeh 2
- Hossein Rostamzad 3
1 PhD Student in International Law, Maragheh Branch, Islamic Azad University, Maragheh, Iran
2 Assistant Professor, Department of International Law, Urmia Branch, Islamic Azad University, Iran (Corresponding Author) dsoleimanzade@iaurmia.ac.ir
3 Assistant Professor of Law, Tehran Central Branch, Islamic Azad University Center, Tehran, Iran.
چکیده [English]
The United Nations Charter presents the general principles of this organization and some of the legal issues related to it, and it is not similar to its statute. Therefore, it can be said that there is no executive-administrative document of the United Nations. In this research, the effect of the administrative flow of the United Nations on the important legal principle of resorting to force has been investigated by analytical-descriptive method. It was concluded that the secretariat of the UN institutions had a high authority to determine the time and manner of conducting the meetings, which can become a kind of time-buying factor. At the same time, the interpretive theory of the partial secretary can sometimes be a factor in leaving the topic off the agenda. Therefore, the minor secretary can base his interpretation comments on the draft resolution. Such acts of influence through administration are mainly evident during the affairs of the General Assembly. Also, the relationship of the United Nations with external institutions such as the International Atomic Energy Agency and the International Court of Justice is ambiguous, which can cause problems in the administrative process of sending files from those institutions to the United Nations. Therefore, the solution to remove such acts of influence is to limit the administrative affairs of the United Nations to the sources of written rights and remove the legal effect of the interpretive opinions of the secretaries, at the same time, the legal powers of the Secretary General can also be increased.
کلیدواژه‌ها [English]
- United Nations
- principle of non-use of force
- principle of threat of force
- administrative law
- General Assembly
)