نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران

چکیده

بقاع متبرکه، از جمله بناهای عمومی در سرزمین ایران هستند که از جنبه‌های مختلف اجتماعی، هنری، مذهبی و تاریخی حائز اهمّیّت می‌باشند و از نظر اهمیت برای جامعه دیندار ایران، بعد از مساجد، رتبه دوم را در بین ابنیه مذهبی، به خود اختصاص می‌دهند و کمتر نقطه‌ای را در این سرزمین می‌توان یافت که که از این قسم از ابنیه، تهی باشد. هدف از این پژوهش‌، شناخت، مدون‌سازی و دسته‌بندی ویژگی‌های کالبدی-فضایی متکی بر اصول معماری ایرانی-اسلامی آرامگاه‌های مذهبی ایلخانی و صفوی اصفهان و مقایسه تحلیلی این دو دوره با یکدیگر است چرا که با شناخت تاریخ و تحولات آن در گذر زمان است که می‌توان از طرق پیشرفت یا انحطاط تمدن‌ها آگاه شد و از آن برای ساخت آینده‌ای نیکوتر بهره برد. در این راستا ابتدا، ضمن بررسی اصول کلی معماری آرامگاهی در هر یک از این دو دوره، 15 آرامگاه ایلخانی و 17 آرامگاه صفوی، در محدوده اصفهان و مناطق تابعه، شناسایی شدند و ویژگی‌هایی کالبدی- فضایی هریک از آن‌ها به روش توصیفی تحلیلی و به صورت مجزا مورد بررسی قرار گرفت. سپس با کنار هم قرار دادن تحلیل‌های انجام شده، مقایسه آماری این ادوار صورت پذیرفت و نتایج قابل تأملی در خصوص اشتراکات و افتراقات این دو دوره عرضه شد که از جمله این موارد می‌توان به تفاوت میان سلسله مراتب دسترسی به فضای گنبدخانه‌ای، تفاوت در میزان بهره‌گیری از ایوان به عنوان یکی از اندام‌های شاخص معماری ایران، تفاوت در جهتگیری کلی، شباهت در بهره‌مندی از نظام فضایی چهارصفه و برونگرایی غالب آن‌ها اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Spatial Physical Changes in Isfahan's Mongol patriarchy and Safavid Tombs is a Step in Recognizing the Model of Islamic-Iranian Architectural Progress

نویسندگان [English]

  • Azita belali oskui 1
  • Yahya Jamali 2

1 Tabriz Islamic Art University, Tabriz, Iran

2 Tabriz Tslamic Art University,Tabriz, Iran

چکیده [English]

The holy shrines are among the public buildings in the land of Iran that are important in various social, artistic, religious and historical aspects and are of secondary importance for the religious community of Iran, after mosques, among the religious buildings. And few points can be found in this land that are devoid of these kinds of buildings. The purpose of this study is to identify, codify and categorize the physical-spatial features based on the principles of Iranian-Islamic architecture of the patriarchal and Safavid religious tombs of Isfahan and the analytical comparison of these two periods with each other because by knowing the history and developments. It is in the course of time that one can become aware of the progress or decline of civilizations and use them to build a better future. In this regard, first, while examining the general principles of tomb architecture in each of these two periods, 15 Mongol patriarchal tombs and 17 Safavid tombs were identified in Isfahan and its subordinate areas. The separate face was examined. Then, by combining the analyzes, a statistical comparison of these periods was made and thought-provoking results were presented regarding the commonalities and differences between the two periods, including the difference between the hierarchy of access to the domed space and the difference in utilization. He mentioned the porch as one of the prominent organs of Iranian architecture, the difference in the general orientation, the similarity in the efficiency of the four-page space system and their predominant extroversion.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tomb architecture
  • Islamic Iranian structure
  • Mongol patriarchy
  • Safavid
  • Isfahan
 قرآن کریم.
اثنی­ عشران، مهدی و تقی پور، فائزه (1396). «شناسایی عوامل فرهنگی مؤثر بر مدیریت کارآمد بقاع متبرکه در شهر اصفهان»، مرمت و معماری ایران، دوره 1، شماره 14، صص 75-89.
آیت اللهی، حبیب الله (1380). کتاب ایران: تاریخ هنر، تهران: انتشارات بین المللی الهدی.
برتون، جوئل پی (1377). فضای مقدس، ترجمه مجید محمدی، نامه فرهنگ، دوره 8، شماره 29، صص 128-145.
بلالی اسکویی، آزیتا و جمالی، یحیی (1398). «گونه شناسی کالبدی- فضایی آرامگاه‌های مذهبی صفوی اصفهان»، معماری اقلیم گرم و خشک، دوره 7، شماره 10، صص 31-52.
بندر آباد، علیرضا (1396). «مقایسه تطبیقی مفاهیم مکان و خارج از مکان در توسعه اجتماعی شهر از دیدگاه روانشناسی محیطی». فصلنامه برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی. 8(32): 170-139.
پوپ، آرتور اپهام (1393). معماری ایران، ترجمه غلامحسین صدری افشاری، تهران: دات.
پیرنیا، محمدکریم (1394). سبک شناسی معماری ایرانی، تهران: غلامحسین معماریان.
ثلاثی، محسن (1379). جهان ایرانی و ایران جهانی، تهران: نشر مرکز.
حاجی قاسمی، کامبیز (1389). گنجنامه فرهنگ آثار معماری اسلامی ایران: امامزاده‌ها و مقابر، ج 1و2و3، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
حاجی قاسمی، کامبیز (1390). «تأملی در مفهوم معماری اسلامی ایران و راه فهم آن». صفه. دوره 21، شماره 1، صص 7-18.
حسینی، سید هاشم (1395). «بررسی روند شکلگیری مجموعه‌های آرامگاهی در معماری ایران دوران اسلامی بنابر آراء ابوسعید ابوالخیر»، نشریه هنرهای زیبا، دوره 1، شماره 38، صص 15-24.
خاکپور، مینو (1392). «گونه شناسی بقاع متبرّکه لاهیجان، مطالعات شهر ایرانی اسلامی»، دوره 4، شماره 13، صص 81-92.
ربیعی، محسن؛ کریمی، فاطمه؛ زیرک باش، دیبا؛ رحیمی، آزیتا؛ ریاحی، محمد حسین و صفوی زاده، نسرین (1397). استان شناسی اصفهان، تهران: شرکت چاپ و نشر کتاب های درسی ایران.
رشکیانی، مهدی (1393). رسانه ملی و الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، قم: مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما.
سلیمانی، علیرضا؛ مرصوصی، نفیسه و فرامرزی، مهسا (1397). «تحلیلی بر تاثیر طرح کالبدی بر رفتار در فضاهای شهری (نمونه موردی خیابان امام ارومیه)». برنامه ریزی شهری. 9(33): 68-49.
سهیلی، جمال الدین؛ خاک زند، مهدی و پهلوان‌پور، رسول (1398). «واکاوی تأثیر ادراک حسی بر افزایش حس رضایتمندی در مساجد محله‌ای با رویکرد ارائه الگوهای جهانی معماری ایرانی- اسلامی (نمونه موردی مسجد جامع قزوین)»، الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی، دوره 7، شماره 13، صص 179-209.
عقیلی، احمد (1385). تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش.
غروی، مهدی (1376). آرامگاه‌ها در گستره فرهنگ ایرانی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
قیصری، نوراله (1398). «شهر؛ مکان مطلوب تمدن‌سازی در پروژه پیشرفت اسلامی ایرانی»، دو فصلنامه الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی، دوره7، شماره 13، صص 9-33.
کیانی، محمد یوسف (1379). تاریخ هنر معماری ایران در دوره اسلامی، تهران: سمت.
گدار، آندره (1377). هنر ایران، ترجمه بهروز حبیبی، تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
گرابار، الگ (1375). «اولین بناهای یادبود اسلامی»، فصلنامه اثر، ترجمه کلود کرباسی، دوره 17، شماره 26و27، صص 16-59.
مجلسی، محمدباقر (1366). بحارالأنوار، ج 97، تهران: اسلامیه.
مسعودی اصل، بهزاد؛ فرزین، احمدعلی؛ جوادی، شهره و براتی، ناصر (1397). «مبانی معماری مقابر امامزادگان در ایران»، باغ نظر، دوره 15، شماره 64، صص 5-14.
ملکی، سعید و آریان کیا، مصطفی (1398)، «ارزیابی شاخصه‌های مسکن تاریخی از دیدگاه سبک معماری ایرانی- اسلامی در راستای تحول پذیری سبک معماری نوین (مطالع موردی بافت تاریخی شهر گرگان)»، الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی، دوره7، شماره 13، صص 36-62.
مومنی، کوروش؛ عطاریان، کوروش؛ دیده‌بان، محمد و مسعودی، زهره (1397). «مقایسه طرح معماری مساجد صفویه اصفهان و مساجد دوره ایلخانی»، معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، دوره 11، شماره 23، صص 95-114.
ویلبر، دونالد (1362)، معماری اسلامی ایران در دوره ایلخانی، ترجمه عبدالله فریار، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
هیلن براند، رابرت (1377)، معماری اسلامی (فرم، عملکرد و معنی)، ترجمه ایرج اعتصام، تهران: شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری.
هیلن براند، رابرت (1380)، تاریخ کمبریج (تاریخ ایران: معماری ایران در دوره صفوی)، ترجمه یعقوب آژند، تهران: جامی.
هیلن براند، رابرت (1387)، معماری اسلامی: شکل، عملکرد و معنی، ترجمه باقر آیت الله زاده شیرازی، تهران: روزنه.
Costa, J & Ecceles, G. (1996). Perspective on Tourism Development. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 8(7). 44-51
https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=31363#4
Nasr, H. (2001). Knowledge and the sacred. Tehran: Forouzan mehr Press